Έφυγα από την Ελλάδα στην πιο δύσκολη εποχή της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων αναζητώντας εργασία και εμπειρίες σε μια από τις καλύτερες πόλεις για να ζήσεις, στη Βαρκελώνη. Μετά από μερικά χρόνια εργασίας ως μισθωτός στον τομέα του τουρισμού και της προβολής στο διαδίκτυο (web marketing), αποφάσισα να δουλέψω ως freelancer. Η επιλογή μου αυτή μου επιτρέπει να είμαι αρκετά ανεξάρτητος και ελεύθερος να ρυθμίζω το χρόνο μου, τις προτεραιότητές μου, τον τόπο που ζω και εργάζομαι αλλά επίσης να επισκέπτομαι συχνά, ή όποτε είναι ανάγκη, τη χώρα μου, την οικογένεια και τους φίλους μου.
Γιατί περιφερόμαστε
Εξαιρετική πόλη για να ζεις η Βαρκελώνη, καλή και η παρέα και εύκολες οι συναντήσεις, αλλά … ας γνωρίσουμε και άλλες χώρες. Όχι μόνο γιατί “μια ζωή την έχουμε”, αν και αυτό μόνο του θα αρκούσε. Συνηθίζω να υποστηρίζω ότι τα ταξίδια και κυρίως η επαφή και η επικοινωνία με ανθρώπους από άλλους πολιτισμούς, ανοίγουν τους ορίζοντες και σε κάνουν καλύτερο. Μαθαίνεις στην πράξη και όχι μόνο ιδεολογικά, να αποδέχεσαι και να κατανοείς το διαφορετικό. Έτσι τα ταξίδια σε βοηθάνε όχι μόνο στη ζωή αλλά και στη δουλειά σου, πόσο μάλλον όταν αυτή αφορά επικοινωνία και προβολή. Θέλω να ελπίζω ότι τα παραπάνω δεν αποτελούν δικαιολογίες λόγω των αναστολών που προκαλούν τα “πρέπει” και οι τύψεις για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των ταξιδιών μας.
Μαζί με τη σύντροφό μου, η οποία δουλεύει επίσης από απόσταση, επισκεφθήκαμε όλες τις Ηπείρους, αφιερώνοντας σε κάθε περιοχή αρκετούς μήνες ζωής και εργασίας. Σε μια εποχή που δεν έχουμε δεσμεύσεις με παιδιά είναι ιδανικό, αλλά ελπίζουμε να τα καταφέρουμε και αργότερα. Ίσως η τηλεκπαίδευση θα έχει βελτιωθεί στο μέλλον και θα μπορεί να βοηθήσει περισσότερο από όσο συνέβη με την πανδημία. Ήταν μοναδική η αίσθηση να διαχειρίζομαι τους πελάτες μου στην Αυστραλία ή στις ΗΠΑ, από ένα κατάλυμα ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα και τους ήχους του Αμαζονίου. Η περίοδος αυτή, εκτός από ενδιαφέρουσα ως προς τις εμπειρίες αποδείχθηκε πολύ αποδοτική και ως προς την εργασία μας, καθώς επιλέγαμε πολύ προσεκτικά τους τόπους μακράς διαμονής (10-20 ημέρες) ως προς την τηλεπικοινωνιακή επάρκεια και τις αποστάσεις από τα σημεία ενδιαφέροντος.
Μικρή εμπειρία από την Ελλάδα
Ήρθε το καλοκαίρι και, όπως κάθε χρόνο, αφιερώσαμε αρκετούς μήνες στην Ελλάδα. Πέρα από τους συγγενείς, τους φίλους, τη θάλασσα και τον ήλιο, είναι αυτή η αίσθηση της παρέας, η μυσταγωγία της ταβέρνας, οι μουσικές και οι γεύσεις στο πάνω χωριό και η πανσέληνο με τα τραγούδια στην παραλία που δύσκολα τα συναντάς όλα μαζί, όπου και αν γυρίσεις… Ξεκινήσαμε λοιπόν το τρίμηνο στην Ελλάδα ως τηλεργαζόμενοι στις Σποράδες (15 ημέρες), στη συνέχεια με διακοπές 15 ημερών, χωρίς εργασία στη Δονούσα και άλλο ένα μήνα ως τηλεργαζόμενοι στην Αμοργό. Το Ιντερνετ δεν μας πρόδωσε όπως φοβόμασταν μήπως συμβεί. Λίγο το wifi των καταλυμάτων, λίγο τα δεδομένα κινητής, όλα καλά.
Ε, να μην πάμε και στο κάμπινγκ στη Φοινικούντα να μείνουμε άλλες 15 ημέρες με τους γονείς μου; Όμως το wifi του κάμπινγκ δεν εξασφάλιζε επαρκή επικοινωνία. Αν και βελτιωμένο, σε σχέση με άλλες χρονιές, δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες μας για συνεχείς τηλεδιασκέψεις, ιδιαιτέρως τον Αύγουστο που ήταν πλήρες. Το βουνό δίπλα στο κάμπινγκ δεν επέτρεπε ούτε στα σήματα της κινητής τηλεφωνίας να μας “εξυπηρετήσουν”. Βρήκαμε λοιπόν ένα οικονομικό ξενοδοχείο μέσα στον οικισμό για να το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά για τηλεργασία. Έστω και αν δεν ήταν αξιόπιστο το Ιντερνετ που μας παρείχε, μπορούσαμε να συνδεθούμε με το ισχυρό σήμα από τα δεδομένα κινητής τηλεφωνίας μας, αλλά μόνο από το ανατολικό μπαλκονάκι και μέσα στο δωμάτιο. Στο δυτικό μπαλκόνι το σήμα ήταν πολύ αδύνατο. Θα ήταν ευχάριστο να δουλεύουμε στον όμορφο και ήσυχο κήπο (το μόνο αξιόλογο μέρος του ξενοδοχείου) αλλά δεν υπήρχαν ηλεκτρικές παροχές… Τέλος πάντων κανένα πρόβλημα.
Η πιο δύσκολη φάση ήταν κατά τη διάρκεια ενός meeting με έναν από τους μεγαλύτερους πελάτες μου. Ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν πυροτεχνήματα ή και πιστολιές (δεν είμαι σίγουρος). Εντάξει, έχω μικρόφωνο κοντινής λήψης αλλά δεν μπορεί να φιλτράρει και τα πυροτεχνήματα έξω από το μπαλκόνι μου… Γινόταν ένας γάμος στη διπλανή εκκλησία! Αν και ο πελάτης φοβήθηκε ότι μάλλον είμαι στο Αφγανιστάν και όχι στη Μεσσηνία, το ξεπεράσαμε και αυτό.
Ηθικό δίδαγμα
Και αν ακόμη δεν μπορείτε να βάλετε οπτική ίνα στην επιχείρησή σας, τουλάχιστον μπορείτε να περάσετε μια ηλεκτρική παροχή στον κήπο, ως εναλλακτικό χώρο εργασίας για ψηφιακούς νομάδες
Και αν δεν μπορείτε να κάνετε καμία επένδυση λόγω των δύσκολων καιρών που περνάτε, τουλάχιστον ειδοποιήστε αυτούς που ξέρετε ότι εργάζονται από απόσταση, να μην κλείνουν σημαντικά ραντεβού κατά τη διεξαγωγή γάμων. Ε, χωριό είναι. Όλοι ξέρετε πότε θα γίνει γάμος!
