Στην αρχή ενθουσιάστηκα… Θα δουλεύω από το σπίτι περιορίζοντας τους χαμένους χρόνους και τα έξοδα για τη μετάβαση στη δουλειά, θα έχω περισσότερο χρόνο! Άσε που θα μπορώ στα διαλείμματα να φτιάχνω και κανένα φαγητό με εκείνες τις υπέροχες συνταγές που μου έστειλε η μάνα. Χμ.. εντάξει, όλα αυτά ισχύουν αλλά…
- Εκείνες οι πεταχτές συμβουλές στη δουλειά ή στον καφέ;
- Η ανταλλαγή εμπειρίας για τα τρέχοντα της αγοράς;
- Το χαμογελαστό καλημέρα ή τα αστεία στο σχόλασμα;
- Το μοίρασμα του ενθουσιασμού για τις επιτυχίες,
- Η εκτένωση της γκρίνιας στα δύσκολα;
- Η χαλαρωτική μπύρα, εκτός προγράμματος και χωρίς ραντεβού, μετά τη δουλειά;
Για αυτό τέρμα η δουλειά στο σπίτι σε καθημερινή βάση.
Υπάρχουν μερικοί κοινόχρηστοι χώροι εργασίας (coworking place) στην πόλη αλλά δεν είμαι ακόμη για πρόσθετα έξοδα. Θα ήθελα πάντως να πάω σε έναν απο αυτούς που έχει θέα στην παραλιακή και στον Λευκό Πύργο. Στο καφέ της γειτονιάς όμως υπάρχει ένας ευχάριστος και σχετικά ήσυχος χώρος και είναι αρκετοί αυτοί που το αξιοποιούν για δουλειά το πρωί. Μου είπαν και για ένα ξενοδοχείο κοντά στο σπίτι μου που έχει γίνει επίσης στέκι τηλεργαζόμενων καθώς το προτιμούν και κάποιοι περιοδεύοντες εργαζόμενοι από την Ευρώπη που έρχονται στη χώρα μας. Και βέβαια, για αυτούς ένας – δύο μήνες στη Θεσσαλονίκη είναι must. Όλα καλά. Θα τους δοκιμάσω όλους ανάλογα με τη διάθεσή μου αλλά και με το πως θα πάνε τα έσοδα…
